De adem is de meest directe manier om jezelf mentaal en geestelijk te beïnvloeden. In mijn praktijk zet ik de kracht van de adem veel in omdat het relatief simpel is en direct toe te passen. Als baby ademde jij volledig naar je buik en in zijn algemeenheid kun je stellen dat als jij niet goed ademt er een moment is geweest dat dat is veranderd. Ik zie dat deze gedachtegang  bij velen weer hoop brengt.

Door ziekte, pijn, stress, trauma of een andere ingrijpende gebeurtenis is de manier en/of de aansturing naar en vanuit jouw autonome zenuwstelsel ontregeld geraakt. Dit is een proces dat zich vaak over een langere tijdspanne kan strekken en daarom niet altijd als zodanig wordt opgemerkt. Als je langer met klachten blijft lopen kan dit chronisch worden en kunnen aanvankelijk vage klachten zich tot vergaande ziektepatronen ontwikkelen.